จะมูทั้งที ต้องรู้ที่มา

ต้องบอกว่า #สายมู ตอนนี้ คงไม่มีอะไรจะฮิตไปกว่าตะกรุดและเครื่องรางของขลังต่างๆ ที่นำมาประยุกต์ใส่ ในรูปแบบแฟชั่นสวยงาม หลายคนใส่เพื่อส่งเสริมดวง หรือบางคนก็เพื่อความสวยงามตาม Trend ทั้งจากของเก่าแก่จากเกจิชื่อดัง หรือของใหม่ที่รีวิวกันเต็มไปหมดแต่เชื่อว่า...หลายคน ยังสงสัยว่าเครื่องราง ”#สายขาว - #สายดำ ” ที่หลายๆแหล่งบูชาพูดถึงนั้น...ต่างกันยังไง???

เครื่องรางของขลังนั้นผูกพันกับคติความเชื่อในสังคมไทยมาช้านาน เพื่อความเข้มขลัง ศักดิ์สิทธิ์ ดีในทางแคล้วคลาด คงกระพันชาตรี ป้องกันภยันตราย ภัยพิบัติทั้งปวง รวมทั้งด้านเมตตามหานิยม ความรัก การค้าขาย โชคลาภ กลับดวง พลิกชะตา เลื่อนยศ ร้ายกลายเป็นดี ฯลฯ

เครื่องรางของขลังนั้นเปรียบเสมือนคำอวยพรจากพระ หรือผู้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เพียรรักษาศิลให้บริสุทธิ์ มีสมาธิขั้นสูง เมื่ออวยพรอะไรแก่ลูกศิษย์นั้น ก็ส่งผลตามนั้น และเมื่อท่านตั้งจิตอธิฐานลงในสิ่งใด สิ่งเหล่านั้นก็จะมีพลังงานดีๆ สถิตอยู่ด้วย รวมถึงมวลสารต่างๆที่นำมาประกอบเป็นเครื่องราง มีทั้งประเภทกลิ่นหอมหายาก หรือเป็นสารที่มีพลังงานดีโดยธรรมชาติ เมื่อรวมกับพลังจิตอธิษฐานแล้ว ก็จะเป็นวัตถุมงคล ให้ลูกศิษย์บูชา โดยการพกติดตัว เพื่อพบเจอแต่เรื่องดีๆ ตามปรารถนา

... หากเป็นไปตามนี้ก็นับว่าเป็น “ #สายขาว ” ครับ

ในทางกลับกัน เมื่อผู้ตั้งจิตใช้การอวยพรที่มาจากจิตไม่บริสุทธิ์ รวมถึงมวลสารที่นำมาขึ้นรูป เน้นแต่สิ่งที่มีความแรงกล้า โดยไม่สนว่าพลังงานที่อยู่รายล้อมจะมีความอาฆาตหรือพยาบาทอย่างไร แม้ว่าอาจจะส่งผลให้วัตถุนั้น เป็นของขลังที่ทรงพลังได้ก็จริง แต่ไม่ได้เหมาะกับทุกคน เพราะหากคนที่ไม่รู้ที่มาเหล่านั้น นำมาบูชาเพื่อขอพรแล้วสมหวังขึ้นมา กลับต้องมาหาวิธีแก้กรรรม หรือต้องผจญกับสิ่งที่ไม่คาดคิด เพราะพลังงานต้นเหตุเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งดี ซึ่งต่างจากพรอันประเสริฐจากครูบาอาจารย์

... หากเป็นไปตามนี้ก็นับว่าเป็น “ #สายดำ ” ครับ

ดังนั้น เมื่อเราจะบูชาอะไรในสายนี้ก็ควรพิจารณาให้ดีว่าจะรับมือกับสิ่งนั้นได้รึเปล่า

ผมเองนั้นได้ศึกษาเรื่องความเชื่อและเครื่องรางต่างๆมาพอสมควร ขออนุญาติแบ่งปันนะครับ

ในสมัยก่อนนั้นบางคนจะพกสิ่งของที่หาได้ยากจากธรรมชาติ เช่น ขนหางช้าง เป็นเครื่องราง เพราะเชื่อว่าช้างป่ามีความดุร้าย กว่าจะนำขนหางมาได้เป็นเรื่องแสนยากและโชคดีสุดๆ จึงนิยมพกไว้เพื่อเสริมโชคและป้องกันสิ่งไม่ดี

เขี้ยวเสือก็เช่นกัน มีความเชื่อโบราณว่า หากเราฆ่าเสือแล้วเอาเขี้ยวมาพกไว้ จะมีอำนาจบารมี สิ่งเลวร้ายจะเกรงกลัวเรา ก่อนจะที่จะพัฒนามาเป็นการเขียนอัคขระลงบนแผ่นตะกั่วหรือผ้า ผ่านพิธีกรรม ตั้งจิตตามที่อาจารย์ตั้งใจ โดยให้ศิษย์พกไว้เพื่อแคล้วคลาด และปลอดภัย

ผมเชื่อว่า ยังมีครูบาอาจารย์และพระดีๆ มากมายหลายท่าน ที่สร้างเครื่องราง “สายขาว ”เพื่อเป็นที่ระลึกและศิริมงคลแก่ลูกศิษย์อยู่เสมอ และถึงแม้ท่านเหล่านั้นจะอยู่ห่างไกล ยากจะเข้าถึงได้ง่าย แต่ก็ยังคงมีของขลังจากครูบาอาจารย์เปล่านั้นให้ลูกศิษย์ๆได้ตามหาเพื่อพิสูจน์ความศรัทธาอยู่มากมายครับ