โอกาสก็เหมือนไอติม ถ้าไม่รีบกินมันก็ละลาย ถ้าคุณอ่านแล้วคิดว่าตลกดี ชีวิตเราก็จะตลกแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ

#คุณเชื่อไหมว่าความสำเร็จสั่งได้ เมื่อก่อนผมยอมรับเลยว่า #ผมไม่เชื่อ แต่หลังจากที่ผ่านอะไรต่ออะไรมาความคิดของผมก็เปลี่ยนไป #ผมเชื่อสนิทใจ

ความสำเร็จ สั่งได้ ด้วยความคิด

ความคิด นำไปสู่ ความมุ่งมั่น

ความมุ่งมั่น นำไปสู่ การลงมือทำ

และ การลงมือทำอย่างทุ่มเท ผลก็คือ ความสำเร็จ

เมื่อก่อนเวลาผมฟังคนที่ประสพความสำเร็จมาเล่าความลำบากในช่วงเริ่มต้นจนประสพความสำเร็จ

ผมมักคิดเสมอว่า #ใช่สิคนสำเร็จแล้วจะพูดยังไงก็ได้ แล้วคนไม่สำเร็จหละใครจะอยากออกมาเล่าให้คนอื่นฟัง

#แต่คุณรู้ไหม คนสำเร็จและคนล้มเหลว แม้จะเริ่มต้นจากจุดเดียวกัน คือ ความหวัง ความมุ่งมั่น แต่ต่างกันตรงที่ ในระหว่างทางระดับของความมุ่งมั่นของใครจะยังเต็มเปี่ยม100%เหมือนเดิม

แม้จะล้มสักกี่ครั้งก็ยังลุกขึ้นสู้ ช้าหรือเร็วก็ต้องสำเร็จ ล้มแล้วไม่ยอมลุก ผลคือล้มเหลวแน่นอน

ผมผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาแล้ว จึงอยากเล่าให้ฟัง ว่ามันเป็นความจริงที่สุด

ไม่ลุกขึ้นเริ่มต้นสู้ตั้งแต่วันนี้ แล้วคุณจะรอถึงเมื่อไรครับ รอจนถึงวันที่คุณหมดกำลังแล้วค่อยคิดสู้เช่นนั้นหรือ แล้วคุณจะเอาอะไรมาสู้หละครับ

หลายคนชอบใช้คำว่า ยังไม่พร้อม จงอย่ารอคำว่าพร้อม กว่าคุณรู้สึกว่าพร้อม คนอื่นที่เค้ามุ่งมั่นและลงมือทำก่อนคุณก็แย่งโอกาสของคุณไปจนหมดแล้ว มัวแต่รอ สุดท้ายก็ไม่มีโอกาสดีๆเหลือไว้ให้ความพร้อมของคุณแล้ว

อะไรคือความพร้อมหละ เงิน ความสามารถ ความรู้ สำหรับผมถ้าโอกาสมาถึงจะรออะไร คว้าไว้ก่อน ทำได้ทำไม่ได้ว่ากันอีกที ไม่ใช่รอรอรอสุดท้ายพอคุณพร้อมโอกาสหายไปหมดแล้ว

โอกาสก็เหมือนไอติม ถ้าไม่รีบกินมันก็ละลาย

ช่วงชีวิตของคนๆหนึ่ง อาจจะมีโอกาสดีๆผ่านเข้ามาเพียงไม่กี่ครั้ง ถ้าทำเต็มที่แล้วไม่สำเร็จอย่างน้อยคุณก็ได้ประสพการณ์ ซึ่งก็ยังดีกว่ามานั่งเสียดายเวลาเห็นคนอื่นเขาทำสำเร็จแต่เราไม่ได้ทำในสิ่งนั้นที่เราเคยมีโอกาสได้ทำ แล้วก็มานั่งคิดเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าถ้าวันนั้นเราได้ลองลงมือทำดูป่านนี้คงสำเร็จไปแล้ว