II The High Priestess

การเดินทางของคนโง่ The Fool : การพบกับมหาปุโรหิต The High Priestess

หลังจากจากลากับ The Magician คนโง่ก็เดินทางต่อไป โดยเก็บคำสอนของนักเวทย์ไว้ในใจ เครื่องมือแห่งสัญชาตญาณ ความคิดสร้างสรรค์ ความตั้งใจแน่วแน่ และการยึดโยงกับโลกแห่งความจริงได้สร้างแรงกระเพื่อมในใจของคนเขลาอย่างลึกซึ้ง แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ายังมีบางสิ่งที่ต้องเรียนรู้ ยังมีบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ในเงามืดของจิตใต้สำนึก

เส้นทางพาคนโง่มาถึงสถานที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง ที่ขอบทะเลสาบอันกว้างใหญ่ น้ำในทะเลสาบนิ่งสงบจนสะท้อนท้องฟ้าดุจกระจก และอากาศรอบตัวก็เต็มไปด้วยเสียงกระซิบของความลี้ลับ คนเขลาค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ และพบกับวิหารใหญ่ที่แฝงตัวอยู่ในสายหมอก บันไดของวิหารทอดลงไปจนถึงริมฝั่งน้ำ ด้วยแรงดึงดูดอันลึกลับที่เขาไม่อาจอธิบายได้ คนเขลาจึงตัดสินใจปีนบันไดและเข้าไปภายใน

ในวิหาร อากาศเย็นลง และแสงสลัวเผยให้เห็นกำแพงที่ประดับด้วยสัญลักษณ์โบราณและลวดลายของแสงจันทร์ ที่ปลายสุดของห้องมีร่างหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มปักเงิน ใบหน้าของเธอถูกปกปิดบางส่วน แต่รัศมีความสงบนิ่งและทรงพลังแผ่ออกมารอบตัวเธอ ด้านหลังของเธอมีเสาสองต้น หนึ่งต้นสีดำและอีกต้นสีขาว สัญลักษณ์แห่งความเป็นคู่ตรงข้าม—สิ่งที่มองเห็นและสิ่งที่ซ่อนเร้น แสงสว่างและความมืด คนเขลารู้ทันทีว่าพวกเขากำลังอยู่ต่อหน้ามหาปุโรหิต

การพบเจอ

คนโง่ค่อยๆ เดินเข้าไปอย่างลังเล แต่เป็นมหาปุโรหิตที่เอ่ยปากพูดก่อน เสียงของเธอนุ่มนวลดั่งสายลมอ่อน

“เจ้ามาที่นี่เพื่อแสวงหาคำตอบ ใช่หรือไม่?” เธอถามด้วยสายตาที่คมแต่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา

คนโง่พยักหน้า “ใช่ แต่ข้าไม่รู้ว่าจะถามอะไร ข้ารู้สึกว่ามีบางสิ่งที่ข้าต้องเข้าใจ บางสิ่งที่เกินกว่าสิ่งที่นักเวทย์สอนข้า”

มหาปุโรหิตยิ้มบางๆ มือของเธอวางอยู่บนม้วนคัมภีร์ที่เปิดออกแง้มอยู่บนตัก “นักเวทย์ได้แสดงให้เจ้าเห็นถึงเครื่องมือแห่งการสร้างสรรค์ พลังที่เจ้าถือไว้ในจิตสำนึกของเจ้า แต่ตอนนี้ ถึงเวลาที่เจ้าต้องมองเข้าไปภายใน คำตอบที่เจ้าตามหานั้นอยู่ลึกลงไปในสัญชาตญาณและความลึกลับของจิตใต้สำนึกของเจ้าเอง”

คนโง่ขมวดคิ้วอย่างงุนงง “ข้าจะมองเข้าไปภายในได้อย่างไร? โลกภายนอกกว้างใหญ่และเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ แต่ข้ามองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ในตัวข้า”

มหาปุโรหิตชี้ไปยังน้ำในทะเลสาบนอกวิหาร “มาสิ”

การสะท้อนภาพ

คนโง่ตามเธอไปที่ริมทะเลสาบ เธอชี้ให้พวกเขามองลงไปในน้ำ ในตอนแรก คนเขลาเห็นเพียงแค่เงาสะท้อนของตัวเอง แต่เมื่อเขาจ้องลึกลงไป พื้นผิวของน้ำก็เริ่มสั่นไหว และภาพต่างๆ ก็ปรากฏขึ้น เขาเห็นความฝันที่เคยลืมไป, อารมณ์ที่ถูกกดทับ และความกลัวที่เคยหลีกเลี่ยง ภาพเหล่านั้นเคลื่อนไหวราวกับเล่าเรื่องราว

“เจ้าเห็นอะไร?” มหาปุโรหิตถาม

“ข้าเห็น...ตัวข้าเอง” คนโง่กระซิบด้วยความประหลาดใจ “แต่ไม่ใช่แค่ตัวข้าในตอนนี้—ข้าเห็นตัวข้าในอดีต และบางทีอาจจะเป็นตัวข้าในอนาคตด้วย”

มหาปุโรหิตพยักหน้า “ทะเลสาบสะท้อนโลกภายในของเจ้า หากเจ้าต้องการเข้าใจการเดินทางของเจ้าอย่างแท้จริง เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะเชื่อในสัญชาตญาณของเจ้า ยอมรับสิ่งที่มองไม่เห็นและสิ่งที่ไม่รู้จัก จิตใจสามารถนำทางเจ้าไปได้เพียงบางส่วน หัวใจและจิตวิญญาณจะต้องเป็นผู้นำทางเจ้าในความลี้ลับนี้”

ม้วนคัมภีร์แห่งปัญญา

คนโง่หันไปหามหาปุโรหิต “ข้าจะเชื่อในสิ่งที่ข้ามองไม่เห็นหรือไม่เข้าใจได้อย่างไร?”

มหาปุโรหิตหยิบม้วนคัมภีร์จากตักและส่งให้คนเขลา “ม้วนคัมภีร์นี้บรรจุภูมิปัญญาแห่งยุคสมัย แต่มันถูกซ่อนไว้ หากเจ้าต้องการอ่านมัน เจ้าจะต้องสงบจิตใจและฟังเสียงจากภายใน คำตอบทั้งหมดอยู่ในตัวเจ้าแล้ว ม้วนคัมภีร์นี้เป็นเพียงกุญแจที่จะไขคำตอบเหล่านั้น”

คนโง่ลังเลแต่ก็รับม้วนคัมภีร์ไว้ เมื่อพวกเขาถือมันไว้ในมือ ก็รู้สึกถึงความสงบนิ่งที่แผ่ซ่านเข้ามา สัญลักษณ์บนม้วนคัมภีร์ดูเหมือนจะเคลื่อนไหวและจัดเรียงตัวเอง เผยความหมายเพียงแวบเดียว คนเขลาหลับตาลง และในความเงียบ พวกเขาได้ยินเสียงกระซิบ—ไม่ใช่จากภายนอก แต่จากภายใน

“เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะเชื่อในเสียงกระซิบนั้น” มหาปุโรหิตกล่าว “มันคือเสียงของตัวตนที่สูงกว่าในตัวเจ้าเอง ที่คอยนำทางเจ้าผ่านม่านหมอกแห่งความลี้ลับ”

คำสอนสุดท้าย

เมื่อคนโง่เตรียมจะจากไป นักบวชชั้นสูงมอบของขวัญชิ้นเล็กๆ ให้กับเขา มันคือจี้รูปพระจันทร์เสี้ยวที่แกะสลักจากไข่มุก “เก็บสิ่งนี้ไว้ใกล้ตัว” เธอกล่าว “มันจะช่วยเตือนเจ้าให้ระลึกถึงวัฏจักรแห่งชีวิต การขึ้นและลงของสัญชาตญาณ และภูมิปัญญาอันลี้ลับที่ซ่อนอยู่ในตัวเจ้า”

คนโง่ก้มศีรษะด้วยความขอบคุณ “ขอบคุณ แต่ถ้าข้าหลงทางล่ะ?”

มหาปุโรหิตยิ้ม ดวงตาเปล่งประกายเหมือนแสงดาว “ทางนั้นไม่เคยหายไป มันอยู่ในตัวเจ้าเสมอ เพียงแค่รอให้เจ้าสงบและฟัง”

การจากลาของคนโง่

เมื่อคนโง่ก้าวกลับสู่เส้นทาง วิหารก็จางหายไปในสายหมอกเบื้องหลัง แต่บทเรียนของนักบวชชั้นสูงยังคงอยู่ พวกเขาเดินทางต่อไปพร้อมกับความตระหนักว่า ปริศนาของชีวิตนั้นไม่อาจไขได้ด้วยเหตุผลเพียงอย่างเดียว แต่ด้วยพลังแห่งสัญชาตญาณและการใคร่ครวญจากภายใน

พร้อมด้วยจี้ไข่มุกในมือ และความเชื่อมั่นในสิ่งที่มองไม่เห็น การเดินทางของคนโง่ยังคงดำเนินต่อไป ทุกย่างก้าวถูกชี้นำไม่เพียงแต่จากเส้นทางเบื้องหน้า แต่ด้วยปัญญาภายใน

และด้วยแสงแห่งมหาปุโรหิตในจิตวิญญาณของเขา คนโง่จึงพร้อมที่จะเผชิญกับความลี้ลับที่รอคอยอยู่เบื้องหน้า

Keyword ของไพ่ The High Priestess

ความหมายในชีวิตประจำวันแบบสั้น ๆ